Πολιτεία,Πλάτωνας κλπ......

..........................Πριν δυομισι χιλιάδες χρόνια περίπου ο γνωστός φιλόσοφος Πλάτωνας επηρεασμένος απο τα πολιτικά δρώμενα της εποχής του θέλησε να προτείνει ένα μοντέλο διακυβέρνησης μιας ιδεατής πολιτείας με το οποίο θεωρούσε οτι θα έλυνε τα προβλήματα που παρουσίαζαν τα σύγχρονα του συστήματα διοίκησης. Στήν ιδανική αυτή πολιτεία κυρίαρχος και καθοριστικός παράγοντας στην άσκηση της εξουσίας θα ήταν το δίκιο. Ενα δίκιο σταθερό και ίδιο για όλους που δεν εξαρτάται απο συγκυρίες και συσχετισμούς ισχύος. Καθώς όμως φορείς αυτής της εξουσίας θα ήταν άτομα μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης ηγητόρων το μοντέλο του Πλάτωνα δέχτηκε πολύ κριτική (όχι άδικη) ανα τους αιώνες ως αντιδημοκρατικό ,φασιστικό κλπ.... Στις μέρες μας έχει ενταφιαστεί πλήρως και αποτελεί απλά ένα ιδεολογικό λείψανο μιας αρχαίας αντίληψης για τη ζωή καθώς πλέον η ιδεατή κοινωνία και το ιδεατό πολιτικό σύστημα είναι εδώ. Είναι αυτό που προάγει την ελευθερία την δημοκρατία την ισονομία και τους συνειδητοποιημένους πολίτες ......Κάποιους απο αυτούς τους πολίτες βλέπετε στις εικόνες του παρόντος ενω απασχολούνται σε κάποιες απο τις συνήθεις δραστηριότητες τους......

Νέα τάξη λοιπόν ;.....

.................. Ενημερωθήκαμε λοιπόν και μπορούμε πλεον να είμαστε ήσυχοι: η κυρία Κοντολίζα θεωρεί οτι έφτασε ο καιρός για μια νέα Μέση Ανατολή . Κάτι θυμίζει το σωτηριολογικό ύφος της τοποθέτησης ,κάτι για νέες τάξεις πραγμάτων και για γενναίους νέους κόσμους που έρχονται γεμάτοι αισιοδοξία και υποσχέσεις ,ευημερία και πρόοδο.. Τι ωραία ...μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος και να απολαμβάνω τα όμορφα όνειρα που προβάλλει το χαρούμενο υποσυνείδητο μου. Ξέρετε αυτό το κομμάτι του νου που έχει το δικό του θεό ,που σπάει τις συμβάσεις και τα δήθεν και που επικοινωνεί μαζί μου με ενοχλητικούς καμμιά φορά τρόπους .... και κλείνω τα μάτια και τα θρίλερ αρχίζουν!!....μα πως γίνεται; αφού οι Κοντολίζες οι Ντόρες και οι λοιποί φωστήρες και καλοί του κόσμου μου είπαν οτι όλα θα είναι τέλεια ........ή κι αν δεν είναι αυτοί προσπαθούν ειλικρινά να τα κάνουν τέλεια

Ο Μεσαίωνας είναι ήδη εδώ.........

Θυμάμαι κάπως θολά τα βιβλία ιστορίας του σχολείου. Μέσα σε αυτά ο μεσαίωνας περιγραφόταν αφενός σαν μια αμιγώς δυτικοευρωπαική υπόθεση (οι απο τη εδώ πλευρά θεοκράτες βυζαντινοί δεν είχαν σχέση ...... ήταν προαγωγοί της ελευθερίας του πολιτισμού και της ανοικτής σκέψης) αφετέρου σαν μια μοναδική ιστορική περίοδος που δεν είχε υπάρξει όμοια της στο παρελθόν και που κάποια στιγμή έκλεισε οριστικά. Αμ δε! Μεσαίωνες με όλα τους τα σκοταδιστικά χαρακτηριστικά υπήρξαν πολλοί και θα υπάρξουν και στο μέλλον. Για να είμαστε ακριβέστεροι μάλλον ήδη βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο που αρκετά απο τα γνωρίσματα της θυμίζουν τουλάχιστον τις απαρχές ενος μεσαίωνα. Όπως λειτούργησε η τυπογραφία σαν μια επανάσταση στην διάδοση της πληροφορίας έτσι θεωρήθηκε ότι θα λειτουργήσουν και όλα τα μέσα που κατονομάζουμε με το συλλογικό όρο "media". Στην πρώτη νιότη τους μέσα όπως η τηλεόραση και το ραδιόφωνο έδειχναν πολύ ελπιδοφόρα (πρέπει να παραδεχθεί κανείς ότι το να μοιράζεσαι τις πρώτες ματιές στη σελήνη με αυτόν που βρέθηκε εκεί είναι το λιγότερο εντυπωσιακό). Στην πορεία όμως τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν. Το λιοντάρι στη ζούγκλα είναι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας αλλά όταν σκοτώσει και φάει ξεκουράζεται και δεν συσωρεύει ψοφίμια έτσι το σύστημα ισσοροπεί. Στη μιντιακή ζούγκλα τα πράγματα έιναι διαφορετικά, πολυεθνικοί όμιλοι μαμούθ ελέγχουν κανάλια ,ραδιόφωνα και εφημερίδες σε πολλές διαφορετικές χώρες .Το όνομα Μέρντοχ τα λεει όλα: όντας στενός φιλαράκος γνωστού πλανητάρχη ελέγχει ένα κάρο μέσα σε διάφορες γωνιές ανα την υφήλιο. Δημιουργώντας δε ένα σταρ σύστεμ της ενημέρωσης όπου συγκεκριμένα πρόσωπα παίζουν ρόλους όπως του "αξιόπιστου" ,του "αδέσμευτου" και παει λέγοντας ελέγχουν με Οργουελικής έμπνευσης διαδικασίες τι ,πότε και πώς θα μάθει η πλατιά μάζα - δέκτης της πληροφορίας .Όλο αυτό μέσα απο τα κοινοβουλευτικά συστήματα που ονομάζουμε "δυτικές δημοκρατίες" (και τα οποία χρεώνουν στους έρμους τους αρχαίους πρόγονους μας) μετατρέπεται σε μια απ΄ευθείας χειραγώγηση των δευτερολέπτων εξουσίας που παρέχεται στον πολίτη, δηλαδή της ψήφου. Για δευτερόλεπτα την κρατάς στο χέρι μέσα σε ένα φάκελο και από τη στιγμή που την αφήνεις χάνεται και η εξουσία σου μαζί της ...μέχρι να ξαναέλθει η στιγμή που θα επιλέξεις ποιος από τους κουστουμαρισμένους τύπους που είδες στα κανάλια θα εισπράξει τις μίζες από την επόμενη "αγορά του αιώνα". Τώρα το γεγονός ότι τα κανάλια που τους είδες τα ελέγχουν κάποιοι αντιπρόσωποι οπλικών συστημάτων που κατασκευάζονται από φιλαράκια εκείνου του κυρίου Μέρντοχ ή κάποιου όμοιου του είναι βέβαια τελείως συμπτωματικό. Έτσι δε μπορεί παρά να αναλογιστεί κανείς πόσες ομοιότητες μπορεί να έχει με έναν κάτοικο της μεσαιωνικής Ευρώπης . Εκεί και τότε η αλήθεια ήταν μία ,η γη επίπεδη ,ο παράδεισος και η κόλαση σαφώς οριοθετημένα μέρη και οι καλοί με τους κακούς ξεχώριζαν εύκολα. Εδώ και τώρα τα media θα σε ενημερώσουν για όλα αυτά δίχως να απασχοληθείς και πολύ.....όλος ο κόσμος της πληροφορίας είναι στα πόδια σου ,έρχεται όπως οι πίτσες και τα σουβλάκια στην πόρτα σου.... και δε χρειάζεται να κουραστείς για να είσαι ελεύθερος .

Τι θα κάνουμε δίχως βαρβάρους?

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύση....... ο Μακελελέ ,ο Ανρί ,ο Οράτιος Ελιζόντο(διαιτητής αυτός)και κάτι άλλοι τύποι έπαιξαν το ρόλο τους καλύπτοντας τη μούργα της καθημερινότητας για πολλούς απο εμάς. Και τώρα τι γίνεται? Μάλλον απλό το ζήτημα ..κλείνουμε το όργανο του σατανά,το απόλυτο εργαλείο της αποβλάκωσης ,το αντίστοιχο του πακέτου ' άρτος & θέαμα' που διέλυσε τη δημοκρατία της αρχαίας Ρώμης δηλαδή την τηλεόραση. Προσοχή !!!αν την ανοίξεις μπορεί να βγεί απο μέσα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.....όχι ο σοφιστικέ πρώην δημοσιογράφος ,για τον άλλο τον ξινό λεω.... τον μόνο που έχει προκαλέσει τόσες αποβολές εγκύων εξ αποστάσεως......το βλέπεις αυτό το παλικάρι και φτιάχνει η μέρα σου........Κι ένα βιβλιαράκι για διακοπές.....ως γεννημένος στην μαμά Αφρική λέω να προτείνω ένα πολύ καλό για όποιον/α κάτι θα ήθελε να μάθει για την ήπειρο ¨ Έβενος το χρώμα της Αφρικής¨ συγγραφέας ο Ρίτσαρντ Καπισίνσκι Πολωνός δημοσιογράφος που έχει φαει τη ζωή του εκεί βλέποντας τα πράγματα όχι απο τη σκοπιά του αποικιοκράτη ή του τυχοδιώκτη αλλά του αρκετά ουδέτερου καταγραφέα...εκδ. Μεταίχμιο

Και πλησιάζουν οι δημοτικές.....

Δε λέω ,απορίας άξιο είναι που θυμήθηκα τις δημοτικές μέσα στο κατακαλόκαιρο έτσι κι αλλιώς χρόνο έχουμε ακόμη. Έλα όμως που σιγά σιγά στήνονται τα εκλογικά κέντρα και όλο και κάποια γεμάτη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία φάτσα υποψηφίου παίρνει το μάτι μου . Κολημμένες σε εμφανείς θέσεις κοιτούν με ένα ύφος σίγουρο και χαμογελαστό σαν να σου προσφέρουν τη λύση σε όλα τα προβλήματα σου. Κάποιες φάτσες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πομπώδη σλόγκαν όπως "Καραπαπαρόπουλος ο άνθρωπος που ζητά η πόλη" και άλλα τέτοια ωραία πλαισιώνουν κάτι απίστευτους τύπους που γύρευε τίνος γιοί ,ανιψιοί και δε συμμαζεύεται είναι. Και το χειρότερο!! βάλθηκαν να μας σώσουν κι απο πάνω!!! Χαρακτηριστική η περίπτωση υποψήφιου στα "βόρεια προάστια".... Απο γνωστός μαμάκιας και μπουχέσας βάλθηκε να οδηγήσει τον τόπο.....Θα μου πεις γιατί και ο νυν καλύτερος είναι...είπαμε η εξουσία φαντασία δεν έχει , η κάθε εξουσία πρώην,νυν και επόμενη. Κοινός παρονομαστής σε όλο το πανηγύρι το κέρδος ,η διαχείριση συμφερόντων με τρόπο που να στέκει οικονομικά για τους ίδιους και τους παρατρεχάμενους μακριά απο εμάς και χωρίς εμάς. Δημόσιες πλατείες και ελεύθεροι χώροι μετατρέπονται σε μαγαζιά και παραμάγαζα έτσι που η στραγγαλισμένη απο τσιμέντα πόλη να μην έχει χώρο ούτε για να φυτέψεις μαιντανούς. Μια βόλτα να σημαίνει υποχρεωτικό τρί-ευρω για καφέ και η λέξη πάρκο να είναι άγνωστη.... Εντάξει θα μου πείς τι τα θέλουμε τα πάρκα στην Εκάλη....δε λεω σωστό κι αυτό..... Υ.Γ. Ο μαμάκιας "βορείων προαστίων" εντοπίζεται έυκολα... λίγο τις φωτογραφίες αν κοιτάξει κανείς ... Υ.Γ Όλα τα παραπάνω είναι αληθή και αφορούν σε συγκεκριμένους δήμους Υ.Γ. Εαν κανείς λέγεται Καραπαπαρόπουλος να με συγχωρέσει η επιλογή ονόματος είναι τυχαία και δεν αφορά σε κανένα

Η σημειολογία μιας κουτουλιάς και ένα βρεφικό παιχνίδι

Δε μπορώ παρά να θαυμάσω την απλότητα που παρουσιάζει το ποδόσφαιρο σε σχέση με τους κανόνες συμπεριφοράς που όλοι ακολουθούμε καθημερινά. Πόσες φορές δεν έχω σκεφτεί αυτή την καλοζυγισμένη δυνατή και εύστοχη κουτουλιά να την ρίξω στον προιστάμενο ή αυτήν που παίρνει τηλέφωνο απο την τράπεζα για την δόση που καθυστέρησα ή την κυρία με το τεράστιο τζιπ που κατάφερε καλοκαιριάτικα να με κάνει μούσκεμα πατώντας με φόρα στον μόνο νερόλακο σε απόσταση χιλιομέτρων και ενώ φυσικά μιλούσε στο κινητό...... Δεν είναι πολύ καιρός απο τότε που επισκεπτόμενος κάποιους φίλους μυήθηκα στην τέχνη του κούτουληηη... Το συμπαθέστατο και χαμογελαστό μωράκι τους μόλις μάθαινε τα πρώτα του παιχνίδια. Ενώ το κρατούσα στα χέρια απορώντας για το πόσο καλόβολο είναι και τι ωραία που με κοιτά στα μάτια χαμογελώντας, η μαμά είχε τη φαεινή ιδέα να εκστομίσει τη λέξη κλειδί: κούουτουληηη .........χαμογελώντας εξίσου γλυκά ο μπόμπιρας με αρκετή αστάθεια έγειρε το κεφάλι του πίσω ζυγίστηκε και μου κατάφερε ακριβώς στη μύτη μια καλοζυγισμένη κεφαλιά που έκανε τα μεν μάτια μου να δακρύσουν τη δε μύτη μου να πρηστεί για μια δυο μέρες......Το ωραίο είναι οτι όλοι καταχάρηκαν λες και το συμπαθές μούλικο είχε λύσει εξίσωση της σχετικότητας...... Φυσικά όλα αυτά μου τα θύμισε η παγκοσμίως γνωστή πια κουτουλιά του Ζιντάν ....... Και μάλλον για μια ακόμη φορά θα μείνω με τη ζήλια ,οι δυο προαναφερθέντες με αυτές τις κουτουλιές εξέφρασαν ο μεν Ζιντάν την οργή του απέναντι στον υβριστή Ματεράτσι ο δε επίδοξος κεφαλοκρούστης μπόμπιρας τη διάθεση του για παιχνίδι εισπράτοντας αντιστοίχως μια κόκκινη κάρτα (και όχι μήνυση κτλ)ο δε μπόμπιρας μέχρι και επιδοκιμασία !! Και το υπαρξιακό ερώτημα που αγκομαχούσε να βγεί αναδύεται επιτέλους......Εγώ τις κουτουλιές μου πότε θα τις ρίξω ?????

Εισαγωγή στο blog....

Άραγε τι είναι ένα blog; Το ερώτημα βέβαια δεν αφορά στον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται μια σελίδα ούτε βέβαια και στις καθαρά τεχνικές λεπτομέρειες του λογισμικού που απαιτείται για να λειτουργήσει μια τέτοια δομή. Αφορά περισσότερο στο τι αντιπροσωπεύει μια τέτοια δομή σε ένα χώρο όπως το διαδίκτυο ,τι σημαίνει για αυτόν/ή που μπαίνει στο κόπο να γράψει πέντε ,δέκα ή πεντακόσιες αράδες εκθέτοντας ένα κομμάτι του νου και της σκέψης του. Κάθε οργανωμένη ανθρώπινη δραστηριότητα όταν ξεφεύγει απο τα πλαίσια του παρορμητικού και του στιγμιαίου προυποθέτει ένα κίνητρο. Άλλη παρεξηγημένη έννοια αυτή! Δημιουργώντας ενα blog τι κίνητρο ικανοποιεί κανείς;Ποιό ζητούμενο μπορεί να βρίσκεται πίσω απο μια δημοσιοποίηση απόψεων και θέσεων που θα μπορούσε να παρομοιάσει κανείς με το πέταγμα ενός βότσαλου στη θάλασσα... πετάς το βότσαλο για δευτερόλεπτα αυτό προκαλεί μια αναταραχή ,μια μικροσκοπική αναδιάταξη στις ενεργειακές ισσοροπίες του άμμεσου περιβάλλοντος και μετά το νερό παίρνει και πάλι τη φόρμα που είχε πριν σαν να μην έγινε τίποτα! Το βότσαλο που λείπει απο την παραλία δεν αφήνει κάποιο παρατηρήσιμο κενό και έτσι κανείς δεν ξέρει οτι λείπει εκτός απο εσένα που το πέταξες κι όσο για το βυθό όπου κατέληξε...... σιγά μη και τα ψάρια μετρούν πόσα βότσαλα έχει ανα πάσα στιγμή! Αυτό είναι το κίνητρο λοιπόν για τη δημοσιοποίηση ενός blog; Η στιγμιαία ευχαρίστηση που δίνει μια ανούσια και παρορμητική πράξη όπως το να πετροβολώ τη θάλασσα; Ελπίζω όχι ........